"Duchy Nocy Kupały"

 

Myślę, że w dzieciństwie każdy z nas siedział przy ognisku i z wypiekami na twarzy słuchał opowieści o duchach. Noc była coraz bardziej czarna, a opowieści coraz bardziej przerażające. Ogień rzucał cień na pobliskie drzewa, które w naszej wyobraźni przybierały przerażające kształty. Kiedy trzymałam książkę w rękach, dokładnie taki obraz miałam przed oczami.

 

Tytuł: Duchy Nocy Kupały

Wydawnictwo" Zysk i S-ka

Ilość stron: 576

Ocena 6/10

Wydawnictwo Zysk i S-ka oddało w nasze ręce antologię opowiadań polskich i angielskich autorów o wymownym tytule „Duchy nocy kupały”. Znajdziemy tu bajki, legendy i baśnie o demonach, wilkołakach i innych istotach magicznych. Książka podzielona jest na dwie części, w pierwszej znalazły się opowiadania polskich autorów, gdzie mocno odczuwalna jest fascynacja światem duchowym i słowiańskim klimatem. Epoka romantyzmu, a to właśnie z tego okresu pochodzą opowiadania, to przenikanie się dwóch światów, światów żywych i umarłych. To ucieleśnienie złych mocy i nadanie im fizycznych ciał i cech. Osobiście odebrałam te historie jak bajki dla dorosłych z konkretnym morałem. Drugą część stanowią opowiadania obcojęzycznych pisarzy, tu także spotkamy siły nadprzyrodzone, demony i nawiedzone dwory. Chociaż historie są ciekawe i znajdziemy w nich dreszczyk emocji to na próżno szukać tu powiązania ze wspomnianą w tytule Nocą Kupały.

 

Każde opowiadanie jest odrębną historią i w żaden sposób nie są ze sobą powiązane. Łączą je natomiast uniwersalne motywy takie jak zemsta, zazdrość czy niespełniona miłość. Z każdej z nich możemy także wyciągnąć morały, które są ponadczasowe i spokojnie możemy osadzić je w teraźniejszości. Wspólnym mianownikiem powieści jest także piękny język, jakim są napisane.

Książka to piękny egzemplarz, twarda okładka w kolorze butelkowej zieleni, przedstawiająca ludzi tańczących wokół ogniska pobudza wyobraźnię. Patrząc na samą okładkę mamy ochotę zagłębić się w lekturze. Przyjemna dla oko czcionka także jest w tym przypadku na plus. Każdy rozdział jest odrębną historią napisaną przez konkretnego autora.

 

W moim odczuciu książka nie do końca zawiera to, co sugerowałby nam tytuł. Spodziewałam się przelania na papier legend i wierzeń starosłowiańskich. Noc kupały to święto związane z letnim przesileniem Słońca, obchodzone w najkrótszą noc w roku, w czerwcu. Kupalnocka poświęcona jest przede wszystkim żywiołom wody i ognia, mającym oczyszczającą moc. To również święto miłości, płodności, słońca i księżyca. Czy to wszystko znalazłam w książce? Niestety nie. Sądziłam iż poznam genezę obchodów kupalnocki, konkretne zwyczaje i obrządki, trochę historycznych faktów przeplatanych legendami i domysłami. Wydawnictwo natomiast oddało w ręce czytelnika zbiór opowiadań, które chociaż zajmujące, to w większości nijak mają się do wspomnianego święta jakim jest Noc Kupały. Sam wybór opowiadań, które weszły w skład książki, był dosyć przypadkowy i mam wrażenie, że nie do końca przemyślany. Zestawienie twórczości polskich i zagranicznych autorów, których opowiadania mają oscylować wokół danego tematu, także do mnie nie przemawia.

 

Niemniej jednak książkę przeczytać warto, dla poszczególnych opowiadań, dla pięknego języka, jakim są napisane, a także dla aury tajemniczości i magii.