Wiersze to nie jest forma, którą czytam, ale coraz bardziej popularne są książki, które zbudowane są w postaci wierszy białych. Taka postać lektury przedstawia normalną fabułę, ale i pozwala poszerzyć swoje czytelnicze horyzonty.
Nr. recenzji: 407
Tytuł: „Projekt Prawda"
Autor: Dante Madema
Tłumacz: Anna i Miłosz Urban
Liczba stron: 352
Data polskiego wydania: 30 marca 2021
Wydawnictwo: Media Rodzina
W moim odczuciu: 8/10
Autor recenzji: Daria Pogodzińska
Cordelia to siedemnastoletnia dziewczyna, która na zakończenie szkoły musi wykonać projekt. Zainspirowana swoją starszą siostrą postanawia sprawdzić swoje etniczne pochodzenie. Projekt będzie wykonywać wraz z kolegą Kodiakiem, który był jej obiektem westchnień, ale pod wpływem otoczenia i towarzystwa zmienił się w nieco inną osobę. Dziewczyna ponownie zaczyna się spotykać z chłopakiem z gitarą, ale według jej rodziców to nie jest chłopak dla niej. Jeśli chodzi o rodziców Cordelii, to jest tu pewien haczyk, który burzy dotychczasowe życie nastolatki, prowadzi do nowych przemyśleń i rozterek.
Można powiedzieć, że fabuła jest prosta. Młoda dziewczyna, która musi zrobić projekt na koniec szkoły, jest w grupie z chłopakiem, który jej się podoba i odkrywa tajemnice z przeszłości. To tylko tak w skrócie, ale zapoznając się z treścią, można odkryć głębie tekstu. Zobaczyć cierpienie nastolatki, jakie przychodzi z chwilą odkrycia prawdy o samej sobie, o swoich bliskich. Może ci się wydawać, że jesteś inna/inny, ale co jeśli dowiesz się rzeczy, która burzy twoją rzeczywistość i umacniasz się w swoim przekonaniu inności. Sądzę, że jest to propozycja idealna dla młodych ludzi, którzy czują się zagubieni, czują, że nie widzą co zrobić. Przez to, w jakim stylu jest to napisane, myślę, że może bardziej trafić do człowieka. Autorka posługuje się metaforami, epitetami, język jest bardziej poetycki, spokojny, a nawet i czasami melancholijny, ale przystępny dla każdego odbiorcy. Świat jest rzeczywisty, więc ciężko jest coś powiedzieć o kreacji. Bohaterowie mogliby być bardziej rozbudowani i pełnowymiarowi, ponieważ są trochę płascy, głównie rodzice Cordelii i jej siostra. Są nakierowani w jedną stronę i w tym brakuje mi głębi. Natomiast sama główna bohaterka przez to, że jest narratorką i pisze wiersze, można poznać jej wrażliwość, to co ją boli, cieszy i wzrusza. Kodak ma w sobie coś, przez co inni często go osądzają, ale młoda dziewczyna, mimo że inni mówią jej, to może nie jest chłopak dla ciebie, chce go na nowo poznać i zorientować się w sytuacji.
Książka przede wszystkim zachwyca formą, która staje się być coraz popularniejszą na rynku wydawniczym. Treścią są wiersze, co też ma poniekąd swoje wytłumaczenie, dlaczego akurat tak. Cordelia uwielbia wiersze i uwielbia je pisać, dlatego wisienką na torcie jest powieść o nastolatce, która uwielbia poezję i która to książka została napisana wierszem. Szata graficzna jest równie piękna, "Projekt Prawda" ładnie wygląda na półce, a niebieskie strony wyróżniają się na tle innych dzieł. Jeszcze ze spraw technicznych, bardzo szybko się czyta i można ją pochłonąć w jeden wieczór, co nie jest w sumie dziwne, za sprawą formy, ale też samej fabuły, która tutaj się znajduje.
Podsumowując, "Projekt Prawda" to innowacyjna książka, która jest pisana wierszem białym. Posiada normalną jak w powieści fabułę, autorka przez wiersze Cordelii kreuje wydarzenia i bohaterów. Myślę, że lektura mimo drobnych mankamentów, które są bardzo subiektywne, spodoba się wielu młodym czytelnikom. Komu bym ją poleciła? Głównie młodzieży, zaczynając od tej młodszej, bez ograniczenia górnej skali wieku. W dodatku trzeba zaznaczyć, że estetyka wydania, niebieskie strony, skrzydełka i okładka, są zaletą i czymś, co może sprawić, że potencjalny odbiorca, przeczyta opis, a następnie samą treść.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Z miłą chęcią przeczytam co masz do powiedzenia, więc skomentuj i spowoduj u mnie euforię! Dziękuję. :)