| 126 | 'Dwór cierni i róż' Sarah J. Maas

Nr. recenzji: 126

Tytuł: 'Dwór cierni i róż'

Autor: Sarah J. Maas

Tom: 1

Liczba stron: 530

Data polskiego wydania: 27 kwietnia 2016
Wydawnictwo: Uroboros
Ocena: 10/10

 Po 'Szklanym Tronie', w którym do tej pory jestem zakochana i wielu bardzo optymistycznych opiniach... Stwierdziłam, że nadszedł czas na drugą serię pani Maas. Moje oczekiwania były niesamowicie wysokie. Miało być wielkie fantasy, świetna miłość, musiało mi się do tego jeszcze spodobać i, oczywiście, nie być mowy o schematach. 

Uwierzycie mi, że podołało? 

Jeśli byłyście zakochane w Rowanie ze 'Szklanego Tronu', a nadal nie przeczytałyście 'Dworu cierni i róż'... to już czas najwyższy! Miłość fae i zwykłej dziewczyny - niemożliwa? A jednak! Feyra zabiła o jednego wilka za dużo. Teraz nadchodzą konsekwencje. Musi wyjechać, zostawić rodzinę i... zamieszkać z fae! Ewentualnie może zginąć, ale tego chyba nikt, nawet chory na umyśle, nie wybrał. Co gorsza! On jest niesamowicie przystojny, ale przecież pochodzą z dwóch różnych lig... Pozornie dzieli ich wszystko. Czy jednak okażą się bardziej podobni, niż myśleli? *Pewnie tak, bo inaczej nie zadawałabym takiego pytania*

Och, ty moja sobotnia miłości! Oczywiście ja mądra, zaczęłam sobie czytać do poduszki o pierwszej w nocy. O pierwszej piętnaście miałam iść spać, ale dociągnęłam do drugiej. Potem do trzeciej rozmyślałam o tym, co zdarzy się na następnej stronie, by obudzić się o dziewiątej i zacząć nałogowo czytać. Niestety, już o piętnastej zakończyliśmy przygodę, a ja - zakochana i bezbronna, na nowo nie miałam bladego pojęcia, co też mam teraz zrobić ze swoim życiem. Oczywiście nie pozostało mi nic innego, jak poprosić przyjaciółkę (padło na ciebie, Kingo i przykro mi z tego powodu xd), żeby przeczytała, bo chciałam mieć z kim porozmawiać na temat bardzo przystojnego i niesamowitego pana T., czyli mojego... hm... 20 męża? *pewnie powinnam do tej liczby dodać co najmniej jeszcze jedno zero, ale nie będę się do tego przyznawać publicznie*

Książka została napisana na podstawie baśni - 'Pięknej i Bestii'. Na początku lekko mnie to zdziwiło, no bo jak autorka wplecie mistyczne fae do takiej opowieści? Jak się okazało, pomysł na fabułę był i to jaki! Niesamowity. A jego realizacja! Och, nieziemska. Na początku czułam się, jakby to było takie lekkie połączenie miłości rodem z 'Rywalek' z czymś głębszym i bardziej tajemniczym. Wiecie, magia, te wszystkie rytuały... Jak tu się nie zakochać od pierwszej strony? A później akcja nabrała tempa, wszystko wydarzyło się tak nagle... No i zakończenie. Krążyły pogłoski, że z każdą książką pani Maas jest coraz lepsza w pisaniu - przy czym powieści są coraz lepsze. Zdecydowanie to prawda! 'Szklany tron' to było coś, ale 'Dwór cierni i róż' - wymiata!

Czy jest jakakolwiek wada? Pewnie coś by się znalazło, ale w momencie, w którym poznałam mojego nowego męża, myślenie krytyczne jakoś tak się wyłączyło. Chyba chłopak zna się na mechanice umysłu. Wiecie, pociągnął za jakąś wajchę i samo poszło... 

A nie, czekajcie, znalazłam! Okładka się palcuje. Chciałam ją powycierać po przeczytaniu, bo wygląda po prostu jak ekran telefonu dotykowego ;-; Ale całe szczęście miękka okładka zdała egzamin, bo jeśli grzbiet nie złamał się w moich rękach to w waszych raczej też tego nie zrobi :) 

Dobra, wracając do treści. Feyra (czemu nie mogła być Freya? Taka była w tym filmie 'Łowca i coś tam, coś tam' i mi się mylą za każdym razem) jest równą babką. Daje radę, utrzymuje rodzinkę, ale jest jej bardzo miło, gdy nie musi polować. No normalnie jak ja. Leń kiedy tylko może, ale jak nie może to nie musi. (Dobra, czasem też się zdarzy, kiedy powinnam wstać, a mi się nie udaje, ale to rzadkie przypadki, ok?) Tamlin jest słodki jak Maxon w cukrze (Tak.), a Rhys... cóż, za mało się znamy, by stwierdzić, którego shipuję tak naprawdę. Przekonamy się przy tomie drugim. :) Na razie Tamlin mnie kupił, bo mam czasem słabość do jemu podobnych.

Podsumowując mą zacną wypowiedź, książka wstępuje uroczyście do kręgu moich Ulubionych. 10/10, czy mogło być inaczej? Czytajcie, bo naprawdę warto!Recenzja drugiego tomu jest jest! | Dwór mgieł i furii |.

Post napisany w ramach comiesięcznego wyzwania:

Stowarzyszenia Moli Książkowych 

W kwietniu czytamy 'Światło, którego nie widać'. Jacyś chętni? 

Zapraszam serdecznie!


 

Ewa z To read or not to read 

'Podczas lektury złapałam taki stan, że pomimo tego, że raz na kilka stron trafiał się ciekawy cytat, nie byłam w stanie go zapisać, ba, nawet zdjęcia nie robiłam. Chciałam po prostu czytać dalej i jak najszybciej dowiedzieć się, o co w tym wszystkim chodzi...'

Paulina z Book Sure Our World

'Po przeczytaniu powieści muszę powiedzieć szczerze powiedzieć, iż wszystkie pozytywne opinie są zasłużone. Z zapartym tchem czytałam każdą stronę. Dalsze losy świetnie wykreowanych bohaterów poznawałam z zachwytem. Lekki, a zarazem barwny język sprawił, że poznanie całej książki nie zajęło wiele czasu. Odłożyłam wszystkie obowiązki na później i zagłębiłam się w akcję. Momentami żałuję, że te wydarzenia nie są prawdziwe.'