| 125 | 'Grzesznik', czyli recenzja o wilczej gwieździe rocka, Okriszczanie Grau i humorze...

Nr. recenzji: 124

Tytuł: 'Grzesznik'

Autor: Maggie Stiefvater

Tom: Nowelka

Liczba stron: 430

Data polskiego wydania: 14 września 2016
Wydawnictwo: YA!
Ocena: 8/10

 Za lasami, za górami była książka. 'Drżeniem' się zwała. Wydana była tryliard lat temu, ale w sercu mym pozostała...

A teraz wydają mi nowelki? No, co wy myślicie, że ja się zdołam opanować? Phi. Ja mam twardy charakter, ale nie przesadzajmy... Kit z tym, że oba wydania pasują do siebie jak mój pies i szkielet. (On ma jedynie 7 kg nadwagi. Zawsze mogły się dziać gorsze rzeczy niż 50 kg owczarek niemiecki...)

Nadal kocham to zdjęcie. Okriszczan Grau normalnie <3
(Nie, ja wcale właśnie nie porównałam owczarka niemieckiego
z lekką nadwagą do Christiana Greya...)

'Sława. Upadek. Grzesznik' - głoszą słowa na okładce. A teraz czas na interpretację godną mistrza vel Wiktorii. 

Sławny charyzmata - czytaj. lider zespołu, o jakże wymownej nazwie ~ NARKOTIKA - upada przez amok narkotykowo-alkoholowy (nie, no żart - przez to, że poszedł na odwyk i zostawiła go dziewczyna), więc grzeszy do tego stopnia, że jedzie jej szukać. Wilkołak w Los Angeles - to na bank się uda. Jednocześnie próbuje znaleźć wymówkę na swój pobyt, więc... Jakby powraca do zespołu, a raczej tego, co z niego zostało. Czy trudno jest być Colem St. Clarem? Czasami, gdy kamery są nawet w łazience. No bywa, trzeba je wymontować i żyć dalej...*powróćcie wzrokiem do Farcika del Graya*

Co się działo na tych *dyskretne zerknięcie do książki* 420-stu stronach? *jeszcze jedno...* 430! - Sporo, ale mało. /godne kobiety/ Było dużo Cole'a, sporo muzyki i mało akcji. Generalnie nie jestem pewna, czy każdy mógłby się od razu brać za tą książkę. Warto wcześniej się wkręcić przez 'Drżenie', bo tam poznajemy początki miłości głównych bohaterów. Być może jest nawet koniec tej znajomości, ale szczerze mówiąc nie pamiętam i jakoś szczególnie mi to nie przeszkadza. I nie! Nie jest to spoiler, bo podobne zdarzenie na 98,75% nie znajduje się w książce, występuje jedynie w nowelce. Poza tym, Cole (niestety) nie jest nawet jednym z głównych bohaterów 'Drżenia', więc... 

- Mogłeś zadzwonić.
- To by zepsuło efekt.
- Jaki znowu efekt?
- Ta-da!

Styl pisania pani Stiefvater jest dość specyficzny, bo zmienia się z każdą kolejną książką. 'Drżenie' jest utrzymane w kompletnie innym klimacie niż 'Król kruków', czy 'Wyścig śmierci', więc jeśli jakaś pojedyncza się nie spodobała, to spokojnie, przebrniemy przez resztę i to być może nawet z uśmiechem na ustach. Wydaje mi się, że nawet 'Grzesznik' przez zmianę głównych bohaterów zdecydowanie odstaje od swojej trylogii. I bardzo dobrze, bo to znaczy, że nie ma co narzekać na twórczość autorki, jako na całość, bo nie da się tego porównywać. Jednak jak było z 'Grzesznikiem'? Cóż, książka mój egzamin zdała śpiewająco. Co prawda, wymagania były na poziomie przedszkola (ma być COLE), aczkolwiek muszę przyznać, że mi się podobało i z całą pewnością powieść dostanie pozytywną ocenę, pomimo kilku wad. 

Zacznę od głównego bohatera, bo to zdecydowanie dla niego warto się zagłębić. Cóż, Cole St. Clair był naburmuszoną gwiazdeczką, której narkotyki pomieszały w głowie. Niczym Sherlock Holmes nawet na haju za czterech, jest geniuszem, całe szczęście pokaz jego umiejętności jest jedynie w 'Drżeniu', bo skromność to ważna rzecz. Chce się zmienić, by Izabell mogła w nim dojrzeć normalnego człowieka. Kit z tym, że jest także wilkiem, na wszystko znajdzie się sposób. Niemniej, nadal pozostaje zabawnym facetem, który jest jednocześnie niesamowitym aktorem, zdolnym zmieniać siebie i swoje zachowanie nawet parę razy w ciągu jednej sceny. Oczywiście nie jest to niedoszlifowanie charakteru. Co to, to nie! Ponieważ narracja jest pierwszoosobowa, to możemy się naprawdę dobrze zagłębić w jego umysł. No a Cole, to po prostu Cole! Jest idealny.  

Teraz to ja wzdycham.
- Przejdźmy do rzeczy. Myśli pani, że biorę narkotyki.
- Tego nie powiedziałam.
- To ja też nie.

Fabuła, jak fabuła. Gwiazda rocka, która próbuje wznowić działania zespołu, a przy tym odzyskać ukochaną. Schemat, schematem, ale wydaje mi się, że zdecydowanie jest to najlepsza książka w jego typie, która aktualnie jest na rynku. Przy 'Ostatniej spowiedzi' braki były zdecydowanie większe, no i tam to już byłam wkurzona od końcówki pierwszego tomu. A przygody Cole'a są tak cudowne, że nie znam ani jednej osoby, której by jego zachowanie nie podeszło do gustu. No heloł to jest ćpający geniusz...

Nie obrazicie się, jeśli w każdej recenzji będzie Sherlock, prawda? Trzeba się nim zachwycać, póki jest szansa na 5 sezon <3

Napisałam już, że ogólnie mało się dzieje w tej książce. Tak, raczej nie jest to zabójczy kryminał, czy fantastyka. Owszem, wilkołaki są obecne, jednak to nie im tym razem poświęcono główny tor. Lepiej chyba podejść do tej powieści jako do lekkiej obyczajówki, która rozchmurzy każdy dzień. :) Akcji jest trochę, jednak cała się opiera na przygodach z serialem i miłością, więc wiem, że są osoby, które tego by nie przetrawiły. No trudno, każdy gust jest inny, a ja was zmieniać nie będę, bo jeszcze mnie znienawidzicie albo, co gorsza!, przestaniecie mnie odwiedzać...  Niemniej fanom wilkołaków polecam poprzednie części, bo w nich bohaterowie dopiero ogarniali, o co chodzi z wilkołactwem, no i generalnie było ich tam o wiele, wiele więcej. Jednak (prawie) na pewno będziecie potem chcieli przeczytać 'Grzesznika'. Czemu? Nie mogę wam zdradzić. Nie jest to kolejna część serii, a jedynie nowelka, więc nie jesteście zmuszeni, lecz siedzę wam w głowach i wiem, że przeczytacie ;)

Podsumowując, dam 8/10, bo chciałabym, żeby więcej się działo. Oczywiście, polecam, polecam, polecam gorąco wszystkim, którzy chcieliby w końcu przeczytać dobrą obyczajówko-romantyczną książkę dotyczącą rockowych zespołów. No i humoru. Każdy, kto uwielbia humor będzie usatysfakcjonowany. Poza tym, powyżej już i tak zarzuciłam wam cytatami, więc wiem, że już was kupiły ;) A jeśli nie, to znaczy że mamy po prostu odmienny gust i, trudno, jakoś to przeboleję!

Za egzemplarz serdecznie dziękuję:

YA tu czytam!