| 100 | "Harry Potter i Przeklęte Dziecko" J.K. Rowling

Nr. recenzji: 100
Tytuł: Harry Potter i Przeklęte Dziecko

  Autor: J.K.Rowling, John Tiffany, Jack Thorne

Tom: 8

Seria: Harry Potter

Liczba stron: 330

Data polskiego wydania: 22 października 2016
Wydawnictwo: Media Rodzina

  Gatunek: Harry Potter, co ja mam tu więcej pisać? Wszyscy go znają.

Ocena: 7,5/10

"O jeju, co ten ninja wyprawia, że ma kolejną książkę przed premierą?" - nic, stwierdziłam, że czas przetestować ten mój kulejący angielski w praktyce, a mój tata powiedział, że mi kupi tą powieść, bo tak w sumie to chciałby się dowiedzieć o co tu chodzi. 

Dzięki, tato. 

Książka opowiada losy Albusa - syna tego sławnego, Harrego Pottera. Główny bohater wyrusza w podróż do Hogwartu, gdzie będzie musiał się zmierzyć ze sławą swojej rodziny. Wszystko idzie źle, od pierwszej chwili, gdy zaprzyjaźnia się ze Scorpiusem i trafia do Slyterinu. A później jest już tylko gorzej... Niemniej Albus się nie podda, zasłuży na chwałę i to za wszelką cenę! Udowodni także swojej rodzinie, że jest coś warty. Pozostaje pytanie: jakim kosztem? A co to oznacza dla nas - fanów Harrego Pottera z dawnych lat? Ano dużo rzeczy. Książka zdecydowanie jest dobra dla fanów Fanfiction o Harrym. Podejrzewam, że większość możliwych zmian, które wymyślili czytelnicy - została skomentowana dobitnie przez autorkę w tej powieści.

 Nadal walczę w myślach, co powinno być pierwszym akapitem mojej recenzji po wstępie i opisie. Z jednej strony myślę, że powinnam z grubej rury skomentować, czy ta książka mi się podobała. Z drugiej, czy dało radę czytać po angielsku. Tak więc oto poświęciłam ten akapit na moje genialne przemyślenia. Ktoś jest dumny? 

Czytanie po angielsku wbrew pozorom nie jest złe. Być może nie zrozumiałam perfekcyjnie każdego najmniejszego kawałeczka powieści, ale też nie oczekiwałam tego. Bardzo dużym plusem jak dla mnie był fakt, że 8 część jest scenariuszem, w związku z czym odpadają tu opisy i jedziemy na samych dialogach. Bomba! Izi-pizi dla kogoś kto ma jako taki poziom angielskiego. Czyta się w zabójczym tempie (moja mama właśnie zaczęła czytanie i jest na 32 stronie) i nie ma większych problemów ze zrozumieniem treści. Tak, jakby autorka wiedziała, że na powieść rzuci się młodzież i obcokrajowcy. *Zdolna babka, wróżę jej wielką karierę... (i wcale tego nie napisałam, bo już ją ma... NIE, ja o tym nigdy nie słyszałam!)*

Czy mi się podobało? Hmm... Były takie momenty, w których siedziałam z buzią otwartą na oścież i myślałam o tym, co takiego tu się działo. *Panie i panowie, zabierajcie tą powieść do dentysty. Znacznie ułatwicie im pracę.* Aczkolwiek rzeczywiście podobało mi się. Może nie w stu procentach zgadzam się z każdym momentem tej powieści i rzeczywiście myślę, że książka została głównie napisana dla pieniędzy, ale warto było ją przeczytać. Po prostu miło spędziłam czas, a to chyba powinno jednym z powodów, dla których czyta się książki.

*Co prawda tekst, że miłość zaślepia pojawił się dobre 4 razy, więc może przesłanie jako takie ta książka też ma, ale wiecie... DOBRA, PRZEKONALIŚCIE MNIE. Skomentuję to!*  

Przesłanie także było ogromne. Pomimo tego, że wielu bohaterów powtarzało Harremu, że miłość go zaślepia, on nigdy do końca w to nie uwierzył. Wiedział, że tylko dzięki miłości nadal żył. Chciał zrobić wszystko, by ją godnie ofiarować także swojemu synowi, lecz nie wiedział jak to zrobić. Pani Rowling bardzo sprytnie zajęła się akcją. Dopiero teraz dostrzegłam, jaką przemianę w książce musiał przejść Harry. Powróciliśmy do wydarzeń z jego przeszłości i wszystko zobaczyliśmy inaczej... ale przecież także on to zrobił! I dzięki temu nauczył się tego, jak kochać własnego syna! *Łzy mi lecą... Jak mogłam nie uronić ani jednej podczas czytania, a podczas recenzji dać się tak ponieść emocjom! ;-; *

Połączenie i skomentowanie wszystkich możliwych Fanfiction może nie było najlepszym posunięciem. *Pani Rowling wzięła i wyśmiała was wszystkich, którzy tworzyli książki na temat "Co by było, gdyby w Harrym..."*. Aczkolwiek mi się to podobało. Pochłonęła mnie historia i jej zawrotność. Nawet, gdy byłam pewna, że to już koniec książki to od razu akcja się zmieniła i popłynęła w inną stronę. *Podejrzewam, że czytanie na czytniku byłoby bardziej emocjonujące, bo w sumie to książka mogła się zatrzymać w 3 momentach. Huehue, główkujcie, nad szczęśliwym zakończeniem (lub też nie)!* 

To co, ta książka ma same plusy? Dziecko, czyś ty zwariowała? Nie no, żadna książka nie jest ideałem. Zachowanie poszczególnych bohaterów niekiedy niesamowicie wkurzało. *Albus jest taki, taki, taki, taki... AHA ŻARCIK! On jest TAKI!* No i rzeczywiście zgodzę się, książka zdecydowanie została napisana dla pieniędzy. Dla mnie przeczytanie jej było ciekawym doświadczeniem, ale dla kogoś kto ma swój pogląd w stronę dalszych przeżyć Harrego - będzie to żal, ból i rozpacz. Niestety książka momentami się plątała, czasem sama zaczynałam się zastanawiać "Za ile ten koniec...", więc zdecydowanie nie była jedną z najlepszych. Aczkolwiek zasługuje na wysoką notę.

Podejrzewam, że 7,5/10 będzie ok. Dałabym 8, ale wiecie - serce jedno, umysł drugie, człowiek trzecie :P 

STUKNĘŁA NAM 100 RECENZJA! <3
Dziękuję tym, którzy są tutaj od początku, ale także tym, którzy dopiero niedawno dołączyli do grona moich czytelników. Robić jakieś podsumowanie tych 100 recenzji? :P