| 94 | "Zdrada" Marie Rutkowski

 Nr. recenzji: 94

Tytuł: Zdrada

  Autor: Marie Rutkowski

Tom: 2

Seria: Niezwyciężona

Liczba stron: 408

Data polskiego wydania: 17 marca 2016
Wydawnictwo: Feeria Young

  Gatunek: Fantasy, Literatura Młodzieżowa, Romans
Ocena: 7/10

Nie potrafiłam się doczekać momentu, w którym w moje łapki miała wpaść ta powieść. Jednak, gdy zbliżała się premiera, a z nią przyszły pierwsze recenzje byłam przerażona. Wszyscy mówili, że w książce skupiono się na polityce, a nie ja nie chciałam tego i trzymałam się czym tylko mogłam, by jakoś się uratować. Lecz ostatnio się przemogłam. Stwierdziłam, że muszę sobie przypomnieć dlaczego tak bardzo uwielbiałam pierwszą część historii, przeczytałam i…

Prawdę mówiąc nie było tak źle.

Jeżeli miałabym określić tą powieść jednym słowem, z pewnością był by to wyraz skomplikowana. Nie spodziewałam się, że będzie ona tak przeładowana dobrymi wartościami, przeplatanymi z mrocznymi intrygami, których nie wystrzegają się nawet główni bohaterowie. Lecz próbuję się postawić w ich położeniu. Co ja bym zrobiła, gdyby przez jedno moje słowo mogłabym zginąć nie tylko ja, ale i tysiące niewinnych ludzi? Z pewnością bym oszalała. A w takiej sytuacji zostaje postawiona Krestel, która radzi sobie moim skromnym zdaniem całkiem, całkiem. Może brakuje jej trochę doświadczenia, ale jednego mogę być pewna. Dziewczyna ma dobre serce, zawsze chce postawić na dobrze ogółu, chociaż czasem można to odnieść jako jej wadę.

Powieść opowiada drugą część przygód Krestel i Arina. Całe szczęście tym razem narracja została podzielona pomiędzy ich dwoje, w związku z czym nawet jeżeli nasi bohaterowie znajdują się daleko od siebie, jesteśmy w stanie dowiedzieć się istotnych rzeczy z ich życia, a także… czegoś o ich emocjach i uczuciach. Podobało mi się to posunięcie, ponieważ od dawna chciałam się dowiedzieć czegoś więcej o chłopaku, który tak jak już pisałam w recenzji pierwszej części, na siedemnastej stronie powieści kazał mi przepaść. A dzięki temu miałam do tego sposobność. Chociaż, muszę przyznać, że ich zachowanie czasem potrafiło doprowadzić do szału.

Przytoczę piękne słowa Kelsey z Klątwy Tygrysa…

„Przypomniało mi się, jak oglądałyśmy z mamą filmy o miłości. Naszym ulubionym powiedzeniem było „Zamknij się i wreszcie ją pocałuj”. Obie niecierpliwiłyśmy się, gdy bohater albo bohaterka nie chcieli zrobić tego, co nam wydawało się oczywiste i kiedy tylko nadchodziła pełna napięcia, romantyczna chwila, powtarzałyśmy to jak mantrę. Teraz słyszałam w głowie pełen humoru głos mamy, radzący mi to samo...”

Krestel ja mam nadzieję, że ty też go już usłyszałaś...

Akcja niestety toczyła się dużo wolniej niż w pierwszym tomie, jednak to mi przeszkadzało tylko minimalnie. I tak przepadłam na pierwszych stronach. Być może nie wszystkim czytelnikom się to uda w tak zaskakującym tempie jak mi, jednak ja się już zdążyłam przyzwyczaić, że z reguły najgorszą częścią serii jest część druga, więc po prostu starałam się na to nie zwracać zbytniej uwagi.

Zakończenie po raz kolejny było całkowicie niespodziewane i okropne. Jednej rzeczy jestem pewna. Żadna osoba, która da radę dojść do końca tej powieści nie będzie w stanie nie przeczytać kolejnej części. To wam mogę zagwarantować. Przeczytajcie, a przepadniecie.

Ocenię ją jako mocne 7/10, książka pomimo swoich wad i bycia lekko gorszą od pierwszej części, nadal potrafiła wciągnąć i rzeczywiście mi się podobała. Polecam.