| 86 | "Szeptucha" Katarzyna Berenika Miszczuk

Nr. recenzji: 86

Tytuł: Szeptucha

  Autor: Katarzyna Berenika Miszczuk

Tom: 1

Seria: Kwiat paproci

Liczba stron: 1

Data polskiego wydania: 3 luty 2016
Wydawnictwo: W.A.B

  Gatunek: Fantasy, Romans
Ocena: 9/10

O tej powieści ostatnio słyszy się dość dużo, ponieważ jest to nowa powieść pani Katarzyny Bereniki Miszczuk, która napisała m.in. serię Ja, diablica, a ta przyjęła się dość dobrze w ramionach polskiej młodzieży. Niestety mnie samej czegoś w tamtej serii brakowało. 

Całe szczęście Szeptucha zregenerowała wszystkie poprzednie błędy i jej czytanie to sama przyjemność. 

 Powieść jak sama nazwa wskazuje opiera się głównie na postaci Szeptuchy i tego jaką rolę odgrywałaby ona w dzisiejszych czasach. Główna bohaterka - Gosia, zostaje wysłana do niej na roczne praktyki, jednak nie spodziewa się tego, że podróż odmieni całe jej życie. W końcu uwierzy w to, że słowiańscy bogowie istnieją, a wraz z nimi po świecie chodzą także mityczne stworzenia jak utopcy. Ponad to okaże się, że nawet w świętokrzyskim lesie da się znaleźć prawdziwą miłość. Pytanie tylko jak nasza główna bohaterka sobie z tym poradzi?


  Jestem pozytywnie zaskoczona, ponieważ widać jakie autorka zrobiła postępy jeżeli chodzi o styl i sposób pisania. Jak sama przyznała na spotkaniu autorskim z książki na książkę idzie jej coraz lepiej i to na prawdę widać. Nie spodziewałam się tego, ale przysłowie Praktyka czyni mistrza spełnia się w 100%, ponieważ książkę czyta się zdecydowanie łatwiej i przyjemniej. Nie miałam nawet chwili zawahania, brnęłam przez stronice cały czas w równym tempie, książka porwała mnie i nie chciała wypuścić ze swych rąk.

Fabuła była ciekawie wymyślona, ponieważ ta książka funduje nam wielką dawkę wiedzy. W końcu ktoś w przystępny dla młodych osób sposób opisuje obrzędy słowiańskie i coś co dotyczyło naszych przodków. Ja zostałam zafascynowana tą historią. Porwała mnie od pierwszej strony. Być może moje wyobrażenie XXI wieku bez chrztu było kompletnie inne - nastawiałam się na książkę obyczajową, a nie fantastyczną, jednak nie żałuję. 

Cudowne jest to, że tym razem autorce rzeczywiście wspaniale się udało połączyć odpowiednią dawkę humoru z romansem i fantastyką. Jest to wspaniałe doświadczenie, ponieważ książka syci pod każdym względem. W każdym momencie czujemy odpowiednią ilość. Ta książka wypełniła wszystkie zadania, które przed nią postawiłam. Jest niczym jedna z najlepszych zachodnich książek, z całą pewnością mogłabym ją porównać do książek pani P.C. Cast, której Wybrankę Bogów wielbię całym sercem.

Nadal wiele faktów pozostaje dla mnie pod znakiem zapytania, jednak wiem, że Gosia zrobi co w jej mocy, żeby cała historia skończyła się jak najlepiej dla całego jej środowiska. Więc mam nadzieję, że druga część jeszcze bardziej mnie porwie, a chociaż dorówna tej powieści i tak samo przyjemnie będę przewracać kolejne strony wspaniałej historii.   

Dzisiaj nie będzie długo, gdyż nie ma co komentować wszystkich pozytywnych aspektów powieści. Jedyne czego bym chciała, jeżeli chodzi o kolejną część powieści to więcej Mieszka. Taki bonus do wspaniałej historii ;)

Reasumując, powiem tylko tyle, że powieść jest prawie idealna, trafiła w moje gusta w 99% i polecam ją wszystkim serdecznie. Ocenię ją jako mocne 9/10.

PS: autorka zdradziła, że pisała Szeptuchę przy soundtracku z Wiedźmina i zamierzam dzisiaj spędzić pół dnia na jego słuchaniu. Jest jakiś utwór, który możecie mi z niego polecić? :) 
  
 Zadanie Autor o twoim imieniu lub inicjałach - zaliczone!
Na drugie mi Katarzyna, miło poznać :D