| 82 | "Korona" Kiera Cass

Nr. recenzji: 82

Tytuł: Korona

  Autor: Kiera Cass

Tom: 5

Seria: Rywalki

Liczba stron: 304

Data polskiego wydania: 18 maja 2016
Wydawnictwo: Jaguar

  Gatunek: Romans, Młodzieżowe
Ocena: 9/10

Od dawna jestem fanką całej serii Rywalek i z niecierpliwością czekałam na zakończenie. Miałam nadzieję, że będzie ono spektakularne, iż zniszczy wszystkie moje wątpliwości, co do całej historii. Czy tak się stało? Cóż, nie do końca. Z pewnością spędziłam z tą powieścią niezapomniane chwile, ale by dowiedzieć się jakie musicie czytać dalej.

Książka ta jest uwieńczeniem serii. Księżniczka Eadlyn nadal prowadzi Eliminacje, które mają na celu znalezienie jej idealnego męża. Gra toczy się coraz ostrzej, lecz nie jest to jedyny problem księżniczki. Dziewczyna musi sobie poradzić z nieprzychylną opinią publiczną, a to wydaje się jej wręcz niemożliwe. Chwyta się każdej pomocy, byleby dla jej kraju skończyło się to jak najlepiej. Po niedyspozycji swojej matki nasza bohaterka znajduje się w jeszcze gorszej sytuacji, choć może to się wydawać nieprawdopodobnym. Wie, że musi jak najszybciej zakończyć Eliminacje i uporządkować cały bałagan, w jaki ją wpędzono. Nie będzie to łatwe zadanie, posunęłabym się nawet do stwierdzenia, że dla wielu osób wykonanie takiego zadania okazałoby się nieprawdopodobnym.

Zdecydowanie Korona podobała mi się bardziej od poprzedniej części. Wiele rzeczy zmieniło się na lepsze, chociaż niektóre kazały mi na cały głos wyrazić swoje zaskoczenie. Przepraszam ludzi zza ściany... Zdecydowanie poprawiło się zachowanie głównych bohaterów, które prawie w ogóle nie doprowadzało mnie już do szału, więc jest progres. Poza tym do plusów mogę zaliczyć płynność akcji, która się także bardzo poprawiła.

Szczególnie podobała mi się America, która znowu zaczęła przypominać Americę sprzed wielu lat, gdy codziennie przeżywała parę kłótni z Maxonem. Powróciła jej sarkastyczność i poczucie humoru. Sądzę, że gdyby zachowywała się tak cały czas czułabym do niej wielki szacunek, wiele osób znowu by ją za to podziwiało. Cieszę się, że autorka pozwoliła nam przez te ostatnie paręset stron cieszyć nią taką, jaką powinna być cały czas. Niby jest to tylko malutka cząstka spośród pięciu średnio czterysta stronicowych powieści, jednak naprawdę mi się to podobało.

Kolejną rzeczą, która również podchodzi pod bohaterów, jednak jest ważna zauważenia było zachowanie Eadlyn. Ono zmieniło się diametralnie. Przestała się zachowywać jak wywyższona królewna, której wszystko wolno, zaczęła dostrzegać uczucia i potrzeby innych ludzi. Starała się nie popełniać błędów, które mogłyby komukolwiek zmienić życie, jednak nie byłaby w tym tak dobra bez pomocy jej rodziny, która podczas całej akcji książki wydawała się być bardzo istotna oraz pomocna. Nie wyobrażam sobie naszej głównej bohaterki samej, lecz to właśnie dzięki temu, że tak się nie stało pani Cass starała się podkreślić wagę kontaktów z rodziną, a to także podnosi wartość powieści.

Akcja była dobrze poprowadzona. Jak już wcześniej podkreśliłam stała się płynna, dla mnie bardzo wyczuwalnym stało się to, że autorka nie wykorzystała w pełni wszystkich swoich pomysłów. Łatwo jest mi także określić, w którym momencie historia zaczęła obierać nowy kierunek i wkradał się w nią nowy pomysł, ponieważ tego po prostu nie dało się nie zauważyć. Najgorszym momentem, choć jednocześnie najlepszym okazał się wątek kulminacyjny, trwający około 20 stron, których czytanie trwało wieczność, być może także przez fakt, że musiałam wtedy się oderwać od świata Rywalek, ponieważ po prostu nie byłam w stanie znieść większej fali emocji.

Zakończenie mi się także bardzo, bardzo podobało, chociaż moim skromnym zdaniem dodatkowe dwa rozdziały, opisujące życie chwilę po zakończeniu też by się przydały. Dlatego czuję lekki niedosyt, jednak nie jest on na tyle obezwładniający, bym określała to jako wadę tej powieści.

Książkę ocenię jako mocne 9/10 z całą pewnością nie wszyscy odniosą się do niej tak samo jak ja, ale po prostu czuję, że mogę wam wszystkim – młodszym i starszym, z czystym sercem polecić tą powieść, ponieważ na pewno nie pożałujecie chwil z nią spędzonych. Mam szczerą nadzieję, że odniesiecie się do niej tak samo, bądź lepiej niż ja.

"Ale prawda jest taka, że miłość jest równie przypadkowa, jak i zaplanowana, równie piękna, jak i katastrofalna."