| 53 | "Bitwa w Labiryncie" Rick Riordan

Nr. recenzji: 53

Tytuł: Bitwa w Labiryncie

  Autor: Rick Riordan

Tom: 4

Seria: Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy

Liczba stron: 364

Data polskiego wydania: 20 września 2010
Wydawnictwo: Wydawnictwo Galeria Książki

  Gatunek: Fantasy, Mitologia
Ocena: 9,5/10

Kolejna cudowna historia z Percym w roli głównej. Ten tom jak dla mnie zawsze był moim ulubionym. Uwielbiam do niego powracać i najwięcej z niego zapamiętuję. 

Recenzja napisana w ramach akcji Bookathon z Percy Jacksonem.

Czwarta, przedostatnia część przygód z tej serii. Szkoda, że już tak mało mi zostało do przeczytania. Wspaniałą zabawą jest przypominanie sobie tych powieści. 

 O czym może być Bitwa w Labiryncie?

Każdy jest w stanie odpowiedzieć na to pytanie. A dzięki temu dowiadujemy się na jaką wyprawę wyruszają nasi bohaterowie. Wojna zbliża się wielkimi krokami. Dni zostało coraz mniej. Kronos rośnie w siłę, a naszym bohaterom już się kończą pomysły co mogliby zrobić, aby się obronić i w jaki sposób bogowie mogliby wygrać tę wojnę. Poszukiwanie rozwiązania trwa. Tym razem chcą poprosić o pomoc samego Dedala, stwórce Labiryntu. Jednak żeby tego dokonać muszą stawić czoła wielkim przeciwnościom i zasadzkom czyhającym za każdym zakrętem.

Ale czy im się uda? Czy będą na tyle dobrzy, aby pokonać samego ojca króla bogów?

" (...) nie osądzaj nikogo, dopóki nie staniesz przy jego kowadle i nie popracujesz jego młotem."

Bardziej po "polskiemu": "Nie osądzaj nikogo, dopóki nie przekonasz się jak to jest żyć tak jak on." Świetna przenośnia. Za parę lat może doczekamy się tomiku poezji Ricka Riordana. ;) Z takimi tekstami to pochłonę ją jako pierwsza!

 Wszyscy znamy opowieści o tymże miejscu. Jest to dobra okazja, aby powspominać mity takie jak Nić Arianny, czy Dedal i Ikar. Jedne z moich ulubionych. Może więc dlatego ta książka tak bardzo przypadła mi do gustu. 

 Sama historia wydaje mi się wymyślona tak dobrze, że widać pracochłonność, którą autor musiał włożyć w samo jej wymyślenie. Co dopiero wplątanie w nią faktów mitologicznych, zagadek, czy dopracowanie tylu bohaterów. Na pierwszy rzut oka widać, że ta powieść miała być uściśnieniem naszych największych wyobrażeń o zagadkach Labiryntu. 

"Miał złe przeczucie, ale z drugiej strony - jak każdy człowiek, który na swoje nieszczęście urodził się pesymistą - rzadko kiedy miewał przeczucia dobre."

Wspomniałam już o bohaterach. Tak, na ich temat mogłabym napisać osobną recenzję, która nie polegałaby tylko na tych paru faktach, żebyście się nie znudzili. Zostali oni na prawdę bardzo ciekawie dopracowani, każdy ich ruch został wcześniej dokładnie przemyślany: czy będzie pasował akurat do tej chwili? czy wystarczająco zdziwi czytelników? czy jest zgodny z charakterem, czy też bohater się zmienił?

Mogłabym tak opisywać w nieskończoność. Widać, że się wyrabiam.

"(...) czasami lepiej jest kogoś, komu nie ufasz, mieć pod ręką, żeby go nie spuszczać z oka"

Nie będę pisać znowu tego samego o akcji, o tym, że nie mogłam się oderwać, czy też, jak to mnie zadziwiały zwroty akcji na każdym kroku. W twórczości pana Riordana to była codzienność. Nikt nie jest w stanie przewidzieć jak potoczy się historia. "Porcja" różniastych przygód oraz zwrotów akcji jest wielka, ale jednocześnie nie przekroczyliśmy tej cienkiej linii - nie jest przesadzona. Nie wiem jak to się dzieje, ale autor jest w stanie idealnie wczuć się, co i jaką dawkę powinien dać czytelnikowi, aby obie strony były zadowolone. 

"Poszukiwanie to natura mądrości."

Czwarty tom jest zdecydowanie moim ulubionym. Mogłabym powiedzieć, że ta książka wręcz do mnie przemawia. "Sięgnij po mnie... Zakochaj się we mnie." Jeżeli jeszcze ktoś nie czytał tej wspaniałej serii, bądź zatrzymał się przed tym tomem, to namawiam, aby nie porzucał tej książki, ponieważ gwarantuję niezapomniane przeżycia! 

9,5/10

To o czymś świadczy ;)  

"Trzeba się wznieść ponad kłótnie i chaos, i nie tracić wiary. Trzeba zawsze pamiętać o swoich celach."