| 49 | "Złodziej Pioruna" Rick Riordan

Nr. recenzji: 49

Tytuł: Złodziej Pioruna

  Autor: Rick Riordan

Tom: 1

Seria: Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy

Liczba stron: 360

Data polskiego wydania: 9 maja 2009
Wydawnictwo: Wydawnictwo Galeria Książki

  Gatunek: Fantasy, Mitologia
Ocena: 9/10

 Tą pozycję z pewnością zna większość społeczeństwa. Jeżeli nie dzięki wspaniałej książce dla młodzieży, to dzięki cudownym filmom, które wyszły parę lat temu. 

Książka przeczytana w ramach akcji Bookathon z Percy Jacksonem. Zapraszam do brania udziału :) 

Opowiada o przygodach młodego chłopca. Ma on dwanaście lat, ADHD, dysleksję i poważne problemy w szkole. Sam bohater nie jest w stanie zliczyć jak wiele razy zmieniał szkołę, bo jego choroba wyszła na jaw. Tym razem chce ukończyć szóstą klasę bez większych problemów. Jednak nie wszystko się udaje. W trakcie wycieczki do muzeum jego nauczycielka matematyki zmienia się w potwora, znika, po czym wszyscy mówią, że przecież taka osoba nigdy nie istniała. Ale Percy wie, co widział i za wszelką cenę dowie się prawdy. A gdy w akcje zaczynają się mieszać dziwne warunki atmosferyczne i Obóz Herosów... To dopiero początek wspaniałej przygody opartej na przyjaźni i chęci odzyskania matki. 

"Prawdziwy świat jest tam, gdzie są potwory. Dopiero tam przekonujesz się, ile jesteś wart."

Książkę czytałam już tyle razy, że na prawdę trudno jest mi ją teraz obiektywnie ocenić.

Genialna powieść dla młodzieży. Cudowna podróż pełna przygód, od której czytelnik nie jest w stanie się oderwać. Mnóstwo zagadek, które nasi bohaterowie muszą sami rozwiązać. 

Akcja dzieje się bardzo szybko. Nie dokończymy jednego wątku i już zostajemy wciągnięci w drugi. Ale mimo jej wartkiego przepływu nie ma nic niedokończonego. Każdy szczegół jest precyzyjnie dopracowany.

"Idź tam, gdzie prowadzi Cię serce, inaczej utracisz wszystko."

Kolejną zaletą tej powieści jest to, że oparta jest na mitologii greckiej. Więc jeżeli się w niej zagłębimy i się w niej zakochamy, od razu mimowolnie szlifujemy swoje umiejętności z jej zakresu. Co daje nam to, że nigdy nie będziemy musieli ostro zakuwać jaką boginią była Atena i co się stało z Kronosem. 

Czyta się bardzo szybko. Język jest lekki i nieskomplikowany. Co prawda nazwy Mitologiczne często są dość dziwne, ale nie umniejsza to w żadnym calu wartości książki.

"Tak mało ludzi czyni prawdziwe dobro w życiu. Przygnębiające."

Książka bawi. Same nazwy rozdziałów bawią do łez, a co dopiero ich zawartość. Humor polega głównie na grze słów, mianowicie autor przekształca całkowicie normalne zdanie w zabawne. Ciekawe posunięcie.

"Zeus i Posejdon się pokłócili. Jak zwykle poszło o to samo: "Matka Rea kochała cię bardziej", "Katastrofy powietrzne są lepsze od morskich" itd."

Świat przedstawiony wcale nie jest idealny. Został dobrze odzwierciedlony. Percy musi się namęczyć nim osiągnie cel. Często pomagają mu przyjaciele i ojciec, jednak zawsze to on musi ponieść 75% wysiłku. Krótko mówiąc książka przekazuje, że musimy walczyć, nawet gdy wydaje nam się, że zadanie z góry jest skazane na porażkę.

"Dodać do listy nadprzyrodzonych zdolności, których nie posiadam - widzenie w ciemności."

Postacie są bardzo dobrze wykreowane. Każda ma swój określony cel i do niego dąży. Wszyscy zachowują się niezwykle dojrzale, chociaż z nutą humoru. To połączenie mi się bardzo podobało. 

9/10

Zdecydowanie polecam. 

"- A jak umarliście, co?
Szturchnąłem Grovera.
- Och - powiedział. - No... utonęliśmy... w wannie.
- Cała trójka? - zapytał Charon.
Potaknęliśmy.
- To musiała być naprawdę duża wanna."